Հաղորդավարուհի, դերասանուհի Նազենի Հովհաննիսյանն իր ֆեյսբուքյան էջում լուսանկար է տեղադրել և գրել.

 

«Մադրիդ. շատ դեպքերում կեղտոտ ու անհրապույր
իսկ երբեմն էլ լայնափողոց ու հնաշեն քաղաք,
Մարդիկ՝ իսպանախոս ու շատ աղմկոտ, պարզ հարցերում գուցե և սրտացավ, գլոբալ հարցերում անտարբեր ու անկիրթ։


Գործի մեջ հստակ ու պարզերես, ուրախության պահին լիաթոք ու վայելող։
Իրենց չգրված օրենքներով՝ ինչպես որ մենք, միայն թե ավելի ինքնաբավ ու աղքատ։
1եվրո թեյավճարից երջանկացած ու շնորհակալ, բայց փողի համար արժանապատվությունը չկորցնող։
Այլ լեզուների նկատմամբ անտարբեր, բայց մասամբ անգլերենով բացատրվող։


Տաքսիստներ. նույնն են։ Մի բացառությամբ՝ կանայք էլ են հանդիպում.. մաշված շորերով են ու դա նորմալ է։
Տարեցները՝ արքայական արյունն իրեն դեռ զգացնել է տալիս, մաքուր, գեղեցիկ ու կոկիկ ծերությամբ, ոչ թե չարքաշ...
Սպասարկումը՝ վատ։ Որոշ տեղերում՝( որքան թանկ, այդքան լավ) շատ լավ։
Շատ էժան քաղաք։


Միջին աշխատավարձը առավել ցածր է, քան այլ քաղաքներում։
Ենթադրենք 800 եվրո աշխատավարձ ստանում է Շաաատ հաջողակ, ու մի քանի կրթությամբ լավ մասնագետը։ Բայց այդ թիվը Հաճախ չի հանդիպում։
Մոտ 45 մլն- ից ավելի բնակչությամբ՝ամենաքիչը 5 % գործազուրկ են, որոշները՝ անգործ։
Պետությունը փորձում է օգնել, բայց ակամայից խրախուսում է գործազրկությունը՝ դրա համար տալով թոշակ։
Շատ մուրացկաններ։ Շատ։
Շատ գնչուներ։


Գողություն( ամեն դեպքում պետք է ուշադիր լինել, (տնային գողությունների ղեկն այս անգամ վրացիներինն է)։
Նյարդային չեն։
Սիրում են խմել գարեջուր, ցերկվա ճաշի հետ։ Կանայք՝ առավել։
Շատ են խոսում։


Ծխում են։ Միայն դրսերում։
Գործ անելիս երբեք մուննաթով մեկին չես տեսնի, կամ անում է կամ ոչ։
Ոչ քաղաքականացված։
Փարիզի ողբերգության ծանրությունն իրենց մեջ չտեսա, այդ ցավը հազար անգամ զգալի էր Հայաստանում, անգամ հեռվից էր զգալի։
Սեղանի շուրջ նստած ու հեռախոսների մեջ «ապրող» երկու հոգու երբեք չես հանդիպի. իրար հետ են շփվում, իրական շփումով։


Աղբամաններից օգտվելու մշակույթ այստեղ ոչ բոլորն ունեն, հիմնականում կարող ես հանդիպել տոպրակներով աղբը կողքը դրած, այլ ոչ թե մեջը, ինչպես որ հարկն է։ Քիչ են փողոցում տեղադրված աղբամանները, ծխախոտը շատ են գցում գետնին( բայց դե Փարիզին չեն հասնի) , շատ են ծխում, բայց Վատ ու փնթի հոտերով չե՛ն։
Շատ են քայլում և դա լավ է։ Գիշերվա հազարին կարող ես տեսնել տարբեր տարիքի մարդկանց՝ տրանսպորտի սպասելիս։


Աբոնեմենտային հեծանվաշար ունեն։)) Վստահ եմ շուտով մենք էլ կունենանք։
Հացակեր և ուշ ժամին ուտող են Մադրիդցիները։)) գիշերը 1- ին ռեստորանից դուրս գալիս դեռ կարող ես տեսնել ուտելու(կամ խմելու համար) հերթ կանգնած մարդկանց։
Հարուստ են թանգարաններով. թեև՝ սակավամարդ..
Ամենհաճելին ու աչք շոյողը Մադրիդից դուրս տանող ճանապարհին ընկած գյուղակներն էին ու գյուղատիպ ավանները՝ իրենց հավասար տնակներով, մշակած հողերով, ու շատ կոկիկ տնտեսությամբ։
Երևի եթե ուզում ես Երկիրն ընկալել ամբողջությամբ, պետք է այցելել նրա գյուղերը։ Գյուղերը մաքուր էին ու բաց ճակատով։


..Մսակեր, խոզի միս շատ սիրող են Մադրիդցիները.միս , միս , էլի միս ու մսով միս։
Կարող են ժամերով շփվել՝ ընդամենը մի գավաթ գինու շուրջ։ Հա խոսում են։ Շատ։ Ու բարձր։
Կոպտաձայն կանայք՝ առանց ավելորդ պաճուճանքների ու «հավելումների», կոպիտ, բայց մի տեսակ իսկական։
Շատ որակով կինո-փրոդակշն, տեխնիկա, պայմաններ ունեն։


Եվ վերջապես կարող էր միայն մեզ հանդիպել Լավ ,տաղանդավոր( երգող, պարող , հայտնի մյուզիքլներում աշխատած) դերասան,որը որպես վարորդ էր աշխատում այստեղ նկարվող Հոլուվուդյան ֆիլմի համար, որպեսզի գումար վաստակի( թատրոնում ֆինանսակսն դրությունը ծանր է),և իր մասնագիտության նկատմամբ կարոտից՝ հա երգում էր մինի-վենի մեջ( ինչպես կարաոկեյում՝ մինուսով ։))


՝ Ռեալ Մադրիդ- Բարսելոնա խաղին 85000- ից ավելի մարդ կար Սանտյագո Բերնաբեու ստադիոնում, տեռակտի վախ և տասնապատկած ոստիկանություն, բայց ՀՐՄՇՏՈՑ չկար, ոչ սկզբում, ոչ էլ վերջում, ,,, թեև Խեղճ Բարսայի հասցեին իսպաներեն ՎԱՏ բառերի այդպիսի տեղատարափ երբեք չէի լսել( պարզվեց երկու թիմերի ֆուտբոլիստներն ու Ռեալի մազիչը պուտա և կուկարաչա են։)))))))) ,չգիտեմ, ինչու է այդպես՛..։)


Ամենահամով ու լավ մատուցմամբ ռեստորանը Տեն Կոն Տենն էր( Իմ բոլոր փորձածներից իհարկե)։
Հարգելի ընթերցող, սա «կողքի աչքով» տեսած աշխատողատուրիստաբնակչի հայացք էր, այնպես որ ձեր մտքերի հետ ցանկացած համընկնում պատահականություն է։)))

 

Իբրև վերջաբան. Ես սիրում եմ քեզ,աշխարհի լավագույն քաղաք՝ Երևա՜ն։
կարոտի պոռթկում»: