Պրոֆիլի նկարը մատնում է մեր բացերը, այն, ինչը մեզ չի բավականացնում և այն, թե ով ենք ուզում երևալ: Իրար նման հոգեբանական առանձնահատկություններ ունեցող մարդիկ ընտրում են որոշակի տիպի լուսանկարներ պրոֆիլի նկարի համար: Այդ նկարով կարելի է շատ բան ասել մարդու մասին:

 

1. Երեխայի նկար, մանկության սեփական նկարները, կենդանիների «գթաշարժ» նկարներ:
Այսպիսի նկարներ ունեցողները կարծես ասում են. «Ես փոքր եմ: Ուզում եմ, որ ինձ գրկեն»: Նման զգացողությունը սիրո, հոգատարության և ուշադրության պակասի հետևանք է: Մարդը չի ցանկանում մեծանալ: Նման մարդիկ սովորաբար բավականին ինֆանտիլ են լինում:

 

2. Սեփական երեխայի նկարը:


«Իմ երեխան ես եմ: Ես իմ երեխան եմ»: Խոսում է սեփական ես-ի և կյանքի ուղեցույցների կորստի մասին: Սա կարող է լինել չկայացվածության հետևանք: Երեխայի հետ ձուլվելով` փորձ է արվում լցնել կյանքը նրանով:

 

3. Լուսանկար սիրած էակի հետ:


«Ես ունեմ հարաբերություններ: Տեսե՛ք բոլորդ»: Կարող է խոսել սիրո պակասի և անվստահության մասին, որ նա կարող է սիրված լինել: Ինչպես նաև խոսում է սեփական արժեքի հաստատման փորձի մասին` որպես կին/տղամարդ:

 

4. Բնության նկար:


«Ժամանակն է արձակուրդ գնալ»: Որպես կանոն լինում է ներքին հարմոնիայի բացակայության հետևանք: Նման մարդկանց ոչ հազվադեպ պետք է հաստատումն այն բանի, որ իրենք հանգստի իրավունք էլ ունեն:

 

5. Պաշտոնական լուսանկար:


«Ես հաջողակ եմ»: Խոսում է «լավը» լինելու հարցում ոչ բավականաչափ վստահության մասին: Առկա է ցանկություն` հասնել սիրված լինելուն հաջողակության հաստատման միջոցով:

 

6. Ծիծաղելի նկարներ:


«Արի՛ ծիծաղենք: Պետք չի ոչինչ լուրջ ընդունել…»: Որպես կանոն լինում է թեթևության զգացողության պակասից: Ներսում առկա է ինչ-որ չապրած տխրություն, որից ցանկություն կա փախչելու:

 

7. Նկարի բացակայություն:


«Մի՛ նայիր ինձ»: Անվտանգության զգացման պակաս: Փակվածություն և անվստահություն, երբեմն` կասկածամտություն, ցանկություն վերահսկել իրավիճակը…