Այսօր Ինստագրամը դարձել է շատերի կյանքի անբաժանելի մասը, դրան զուգահեռ՝ ի հայտ են եկել, այսպես ասած, ինստահայուհիներ։ Նրանցից ոմանք այնքան աչքի ընկնող են, որ հաճախ հայտնվում են մամուլի էջերում, օրինակ՝ Լիլիթ Մարտրիրոսյանը՝ Ինստագրամում հայտնի Լիլի Մորտոն: Նրա հասցեին քննադատություններն ավելի շատ են, քան դրական խոսքերը: Լիլին BlogNews.am-ի համար լուսանկարվել է էրոտիկ ֆոտոշարքում և անկեղծ զրույց ունեցել։
Երևանում ինչ առաջարկ ստանում եմ, մերժում եմ: Ես ինձ չեմ գերագնահատում, բայց ինձ դուր չի գալիս այն, ինչ անում են Հայաստանում: Ստացածս առաջարկներն ինձ համար շատ ցածրակարգ են ինչպես ֆինանսական առումով, այնպես էլ՝ բովանդակության: Մոդելային առաջարկներ շատ եմ ստանում ԱՄՆ-ից, Ռուսաստանից։ Հիմա շատ լավ առաջարկ ունեմ, որը դեռ բանակցությունների փուլում է: Իհարկե, հասկանում եմ, որ առաջարկները գալիս են նրանից, թե ինչպես եմ ես ինձ ներկայացնում Ինստագրամում և ինչ լուսանկարներ եմ հրապարակում:
Համացանցում հաճախ են գրում՝ «Լիլի Մորտոն ցույց է տվել իր միակ հպարտությունը՝հետույքը»: Ինստագրամում ավելի բաց նկարներ եմ տեղադրում, քան Ֆեյսբուքում: Հաճախ են գրում, որ ցույց եմ տվել իմ միակ հպարտությունը՝ հետույքս։ Դա այդպես չէ, ես այնքան հպարտանալու բաներ ունեմ, բայց ես ներկայացնում եմ այն, ինչ ուզում եմ. համացանցում չես կարող ցույց տալ բնավորությունդ։ Բայց եթե փորձեմ, օրինակ, ներկայացնել իմ ներքինը, միևնույն է, շատերի համար կեղծ է լինելու, քանի որ ինձ չեն ճանաչում: Հիմա եթե ես երեկոյան գիրք եմ կարդում, պարտադիր չէ՝ ամբողջ աշխարհին դա ցույց տամ, այդ ժամանակ էլ կասեն՝ դու հետույքդ ես ցույց տալիս, ուզում ես ասել՝ գիրք էլ ես կարդում, բայց այդ ամենը ես ցույց չեմ տալիս, քանի որ մարդիկ ուզում են տեսնել այն, ինչ ուզում են: Ազնվության համար ասեմ, որ մարդկանց հետաքրքրում են այն լուսանկարները, որտեղ երևում է բաց կուրծք կամ մարմնի որևէ հատված:
Երբեք չի կարելի մարդու մասին կարծիք կազմել՝ ըստ արտաքինի: Սոցիալական ցանցերում ներկայացնում եմ իմ կյանքի շատ քիչ տոկոսը։ Երբ ճանաչում են, առաջին իսկ շփումից մարդկանց պատկերացումը լրիվ փոխվում է իմ մասին: Նկարներով այլ բան են տեսնում, իսկ իրականում ես լրիվ ուրիշ եմ։ Հետո ուրախանում են, որ իրենց կարծիքը փոխվում է իմ մասին, ասում են, որ ինձ պատկերացնում էին ավելի դատարկ, ինչպես նաև բարոյականության ցածր աստիճանով:
Երբ տանից դուրս եմ գալիս, իմ հետևից տղաները մեքենաներով գալիս են անգամ մինչև մեր շքամուտքի մոտ, բայց ես նրանց քաղաքավարի ճանապարհում եմ: Չնայած մեր հայերին ինչ-որ բան բացատրելը մի քիչ դժվար է ստացվում, բայց փորձում եմ ճիշտ ձևով ճանապարհել: Ես, առհասարակ, անծանոթ համարների չեմ պատասխանում, եթե անգամ համարս էլ են գտնում, միևնույն է, չեմ պատասխանում:
Երբ փողոցում քայլում եմ, լինում են դեպքեր, երբ տղաները խփում են հետույքիս: Եղել են տղամարդիկ, որ ինձ շանտաժի են ենթարկել: Երբ փողոցում քայլում եմ, կարող է անցնեն, հետույքիս խփեն։ Ես առաջ չէի մտածում, որ կարելի է պաշտպանիչ ինչ-որ բան պահել պայուսակի մեջ, բայց մեկ-մեկ շատ զայրացած տուն եմ գնում: Ես, առհասարակ, վեճեր չեմ սիրում, դրա համար ձգտում եմ ուշադրություն չդարձնել: Եղել է դեպք, երբ մի խումբ տղաներ (20-30 հոգի), հետևիցս քայլելով, հետույքիս մի քանի անգամ խփել են, ես ուշադրություն չեմ դարձրել, քանի որ վախենում էի: Հետո մեկը շատ ուժեղ հարվածեց, և համբերությունս սպառվեց, տարածքում ոստիկաններ կային, իրենց ասացի, պարզապես այդ հարվածողը փախել էր: Հիմա այնքան են լկտիացել, որ գալիս են, ականջակալներս հանում են, կանգնում եմ դիմացս, ձեռքերս քաշում են: Ես չգիտեմ՝ ինչպես տղաներին բացատրեմ, որ ծանոթանալու ավելի քաղաքակիրթ տարբերակներ կան:
Նվերներ շատ եմ ստանում՝ թանկարժեք, ոչ թանկարժեք. յուրաքանչյուրը նվիրում է՝ ըստ իր գրպանի պարունակության: Եղել են նվերներ, որոնք ընդունել եմ, եղել է՝ ոչ: Օրինակ՝ ստանում եմ ադամանդե զարդեր, որոնք, անկեղծ ասած, ինձ համար սովորական նվերներ են, մինչ օրս էլ ստանում եմ: Այս ամենի հետ մեկտեղ ես մարդու հետ շփվում եմ ոչ թե տեսքի, գրպանի պարունակության, այլ՝ տեսակի համար: Եղել են դեպքեր, երբ նայում ես, իդեալական տղամարդ է, բայց զգում ես՝ ոչ մի կապ չունես նրա հետ:
Դեռ չեմ հանդիպել այն տղամարդուն, ով ինձ իրոք կհասկանա և կընդունի իմ տեսակը: Սիրելի տղամարդ չունեմ, դա շատ հարաբերական է: Մինչև հիմա չեմ հանդիպել այն մարդուն, ով ինձ իրոք կհասկանա, կընդունի իմ տեսակը և կանի այն ամենը, ինչ ես եմ ուզում, և խոսքս չի վերաբերում միայն նյութականին: Դեռ չեմ հանդիպել նման տղամարդու և կարծում եմ՝ Հայաստանում չեմ էլ հանդիպի:
Ես երկրպագուների պակաս երբեք չեմ ունեցել, անգամ մինչև պլաստիկ վիրահատությունները: Հիշում եմ՝ մայրս պատմում էր, որ երբ փոքր տարիքում քայլում էինք, և հանկարծ ինչ-որ մեկը չէր նայում ինձ, ես արտասվում էիր: Ճիշտ է, հիմա տղամարդկանց ուշադրությունն ավելի է շատացել, ուր գնում եմ, նայում են, խոսում են, չնայած ես ոչինչ դիտավորյալ չեմ անում: Բաց հագուստ հագնում եմ ոչ թե նրա համար, որ ուշադրություն գրավեմ, այլ պարզապես ինձ դուր է գալիս այդպես հագնվել: Բայց անկախ նրանից, այսպես ասած, «ներդրում» կանեի արտաքինիս վրա, թե ոչ, միևնույն է, իմ երկրպագուների թիվը դրանից չէր պակասի:
Քթիս, կրծքերիս վիրահատությունից հետո երկրպագուներիս քանակն ավելացել է: Ես պարզապես ցանկացնում էի մի փոքր քիթս շտկել, մնացածի պես չեմ ուզում խաբել՝ ասելով, թե շնչառական խնդիրներ ունեի, դրա համար վիրահատեցի: Տեսքը դուրս չի եկել, և ես ցանկացել եմ պարզապես շտկել, իսկ ինչ վերաբերում է կրծերիս վիրահատությանը, պարզապես քիթս վիրահատելու ժամանակ մտածեցի՝ միևնույն է, անզգայացում են անելու, կարելի է կուրծքն էլ վիրահատել:) Այնպես չէ, որ կուրծքս փոքր էր (երրորդ համար է), բայց որոշեցի մի քիչ մեծացնել: Ընտանիքիս անդամները շատ էին վախենում՝ ինչպես կտանեմ վիրահատությունը, բայց բժիշկները զարմացած էին իմ դիմադրողականության վրա: Կուրծքս արտերկրում եմ վիրահատել և գոհ եմ արդյունքից: Առհասարակ, արտաքին տվյալներս ինձ բավարարում են: Ես բոլորին էլ խորհուրդ եմ տալիս, եթե ունեն հնարավորություն, անեն, այդ շտկումները կարող են ձեր կյանքում շատ բան փոխել, չնայած ձեզ երջանկություն չեն բերի:
Ես իմ կյանքում ինչ որոշում կայացնում եմ, ոչ ոք չպետք է խառնվի: Ճիշտ է, վիրահատությունից առաջ ընտանիքիս անդամների հետ խորհրդակցել եմ, քննարկել, բայց իմ որոշումները ես եմ կայացնում: Չնայած քույրերս դեմ էին, վիրահատությունից հետո ասացին, որ ճիշտ եմ արել: Հետվիրահատական շրջանում մայրս ինձ հետևում էր, հոգ էր տանում:
Ուժեղ կինը դրսում միայնակ է քայլում, նրա ձեռքը բռնող չկա, իսկ ես դրսում մենակ եմ քայլում: Նախ՝ ասեմ, որ կենդանակերպի նշանների բնորոշմանը հավատում եմ։ Ես շատ հանգիստ մարդ եմ, և շատ դժվար է ինձ հունից հանելը։ Առհասարակ, շատ հարցերի թեթև եմ նայում: Ես ինձ ուժեղ կին եմ համարում, եթե անգամ իմ կողքին տղամարդ չի լինում, ես ինձ միայնակ չեմ զգում, ինձ համար հետաքրքիր բաներ եմ գտնում. ես դրանով եմ ապրում։ Իմ տան մեջ ես երջանիկ եմ, դրա համար պարտադիր չէ, որ կողքիս մարդ լինի:
Ինձ երբեք բարոյական կերպար չեն համարում: Չկա՞ն շատ փակ հագնված աղջիկներ, ովքեր անբարոյական են: Դու կարող ես անկեղծ լուսանկարներ հրապարակել, բաց հագնվել, բայց լինես միասեր, և քո կյանքում լինի միայն մեկ տղամարդ: Շատերն, ինձ չճանաչելով, կարող են իմ մասին կարծիք հայտնել, իսկ երբ սկսում են շփվել, փոխում են կարծիքը: Երբեմն ինձ ասում են՝ կարող էիր լավ տանտիկին լինել, ինչո՞ւ ես նման ոճի լուսանկարներ հրապարակում: Հասկանո՞ւմ եք, մեկը մյուսի հետ կապ չունի: Իհարկե, դու պետք է հարգես և սիրես քո ընտանիքը, բայց պետք է ապրես քո կյանքով: Կինը խոհանոցում պետք է լավ խոհարար լինի, անկողնում` լավ սիրուհի, կյանքում` ընկեր, այսինքն՝ ամեն տեղ պետք է իմանա, թե ինչպես իրեն դրսևորի: Երբ սիրահարվում եմ, դառնում եմ շատ հոգատար և իմ սիրելի տղամարդուց բացի՝ այլ մարդու չեմ տեսնում: Անբարոյական կլինեի, եթե սիրահարվեի մեկին, բայց, նրանից բացի, մի քանի տղամարդ լիներ կողքիս:
Երբ խոսում ես սեքսից, շատերը մտածում են, որ դու անբարոյական ես: Եվրոպայում չափահաս դառնալուց հետո երիտասարդներն առանձին են ապրում, իսկ մեր երկրում երբ իմանում են, որ երեսուն տարեկան աղջիկը մենակ է ապրում, միանգամից մտածում են՝ տեսնես՝ ինչեր է անում, ուրեմն՝ հաստատ անբարոյական է: Սեքսը նորմալ բան է, վստահ եմ՝ Հայաստանում 98 տոկոսը դրանով զբաղվում է, բայց դրա մասին չեն բարձրաձայնում: Գալիս է մի տարիք, որ դա, միանշանակ, պետք է։ Սեքսը սեր է:
Մինչամուսնական հարաբերություններին նորմալ եմ վերաբերվում և կարծում եմ՝ դա ճիշտ է: Դու պետք է մարդու հետ որոշ ժամանակ ապրես, իսկ սիրով պետք է զբաղվես այն մարդու հետ, ումից հաճույք ես ստանում. խոսքս միայն անկողնուն չի վերաբերում: Հայաստանում բաժանությունները շատ են, որովհետև շատերն առանց ճանաչելու ամուսնանում են, հետո սիրուհի կամ սիրեկան պահում: Դրա համար շատ ճիշտ է, որ ամուսնությունից առաջ մարդիկ իրար ճանաչեն ամեն տեսանկյունից:
Ինձ համար հարաբերությունների մեջ առաջին տեղում սեքսն է: Եթե մարդու հետ միայն սեքս է, բնականաբար, չեմ համաձայնվում նման հարաբերությունների: Դրա հետ կան այլ հատկություններ. իմ երկրորդ կեսը պետք է բարի լինի, նույն ալիքի վրա պետք է լինենք, նա ինձ պետք է բավարարի, իսկ ես՝ նրան: Բայց առաջին տեղում սեքսն է, որից հետո արդեն՝ մնացածը, որովհետև ամեն ինչ սկսվում է սեքսից:
