Էս նկարում ես թեթև բռնվել եմ «Մոլորակից», որովհետև Քույրս է կողքիս, պինդ բռնել է այն Աշխարհը, որում ապրում ենք), բռնել է որ չսասանվի, չերերա, կայուն մնա... իր Ընտանիքի աշխարհը։ Էդիտա Հովհաննիսյանը մեր տան Գարունն է, գարնան առաջին օրն ու Գարնան Աղջիկը։ Ծնունդդ շնորհավոր մեր Մոլորակի պտտող, ընտանեկան Շարժիչ ու իմ Գիժ Մարտի 1։ Մենք քույրախառը գժվում ենք քեզ համար))))
Հ.Գ. մենակ իմ քույր Էդիտը Լոսում կարող էր ամերիկիցաներին անգլերեն սովորեցնել( ճանաչողները կհասկանան ինձ)) ու սևական տաքսիստին ներկայանալ իբրև «ԿԱՏՅԱ»՝ չնայած իր լրիվ սեփ-սև մազերին ու աչք- ունքին)))
