BlogNews.am-ը գրում է.

1. Երբ մի խումբ մարդիկ ծիծաղում են, յուրաքանչյուրը ենթագիտակցաբար նայում է այն մարդուն, ում համակրում է (կամ էլ այն մարդուն, ում հետ կցանկանար մտերմանալ)։

2. Երբ ստիպված ես լինում ինչ-որ պատասխանատու բան անել կամ այնպիսի բան, որի ժամանակ պետք է առավելապես ուշադիր լինես, փորձիր մաստակ կամ որևէ այլ բան ծամել։ Դա ենթագիտակցորեն ասոցացվում է պաշտպանության զգացողության հետ, քանի որ մենք սովորաբար այն ժամանակ ենք ուտում, երբ մեզ ոչինչ չի սպառնում։

3. Երբ որևէ մեկը բարկանում է մեզ վրա, իսկ մենք այդ ժամանակ կարողանում ենք հանգիստ մնալ, ապա զայրույթն ավելի է սրվում։ Սակայն հետագայում այդ մարդն իր արարքի համար անշուշտ կամաչի։

4. Եթե տրվող հարցին կիսով չափ են պատասխանում կամ շատ անորոշ կերպով, ապա պետք չէ հարցախեղդ անել։ Ավելի լավ է պարզապես նրա աչքերի մեջ նայել։ Նա, շատ հնարավոր է, հասկանա, որ տվյալ պատասխանը խոսակցին չբավարարեց, և կշարունակի խոսել։

5. Պարզվում է՝ դեմքի արտահայտությունը ոչ միայն արտահայտում է մարդու զգացմունքները, այլև հենց այդ նույն զգացմունքներն է առաջացնում։ Հետադարձ կապը, անկասկած, գործում է։ Ուստի այն մարդիկ, ովքեր ցանկանում են երջանիկ լինել, պետք է հնարավորինս շատ ժպտան։

Շարունակությունը` այստեղ: