Ես սովորել եմ խիստ կաթոլիկ դպրոցում, սակայն երբեք ըմբոստ չեմ եղել, պարզապես շատ հարցեր եմ տվել: Երբ ես երրորդ դասարանում էի, մեզ սովորեցնում էին, որ իսկական ամուսնությունը կարող է տեղի ունենալ միայն կաթոլիկ եկեղեցու արարողակարգով: Ինչի կապակցությամբ ես հարցրեցի. «Այդ դեպքում, ինչպե՞ս են ամուսնացել Հովսեփն ու Մարիամը, չէ որ այդ ժամանակ կաթոլիկ եկեղեցին դեռ գոյություն չուներ»: Նրանք ասացին, որ իմ մեջ մեղքն է խոսում և դուրս հանեցին ինձ դասարանից:
Ես չեմ հավատում ամուսնությանը, ես հավատում եմ սիրուն, ընկերությանը և փոխադարձ վստահությանը:
Սիրտն ընդամենը ևս մեկ մկան է մեր մարմնում. ինչքան ավելի հաճախ ենք այդ մկանը կիրառում, այդքան ավելի մեծ է նա դառնում:
Սիրով զբաղվելու ընթացքում պետք է միաժամանակ կենտրոնացած և թուլացած լինես:
Շարունակությունը` այստեղ:
