Life.panorama.am-ը գրում է.
Ինչպե՞ս կարող են մարդիկ խաղալ մի խաղ, որը նախատեսված է չարության և ագահության ցուցադրման համար: Այնպիսի խաղ, որտեղ թույլատրվում է վարձակալել անշարժ գույք, գնել կամ վաճառել այն: Խաղ, որն ամեն հնարավոր միջոցներով պարգևատրում է միևնույն խաղացողներին և թողնում է մյուսներին առանց կոպեկի (իհարկե խաղի շրջանակներում): Պարզվում է մարդիկ մեծ հաճույքով են խաղում այդ խաղը, այն էլ արդեն մեկ դարից ավել:
1904թ-ին Էլիզաբեթ Մեգի անունով մի կին ձեռք է բերում հեղինակային իրավունքներ իր կողմից ստեղծված «Վարձակալություն տվողի խաղ» կոչվող խաղի նկատմամբ: Մեգին կարծում էր, որ խաղը մարդկանց հասկացնել կտա երկրում մենաշնորհների և իշխանության վտանգները: Լինելով տնտեսագետ Հենրի Ջորջի հետևորդը, նա ցանկանում էր ցույց տալ, որ այդպիսի «մոնոպոլիաները» վնաս են պատճառում շատ ուրիշներին:
Շարունակությունը՝ այստեղ:
