Մեզանից լավագույններն ուշ են զարգանում: Դպրոցում ինձ բոլորը հիմար էին համարում, երևի, դրա համար էլ ես դերասան դարձա:
Դերասանների մեծ մասը բավականին պարզ մտածելակերպի մարդիկ են, սակայն իրենք իրենց բարդ երևակայության տեր են ենթադրում:
Բոլոր դերասաններն իրենց խենթ տարիներին երազում են Համլետի դերը խաղալ: Ես էլ էի ժամանակին ուզում, սակայն հիմա Շեքսպիրն ինձ ընդհանրապես չի հետքրքրքում:
Ես չունեմ սիրված դերեր, ես պարզապես աշխատում եմ: Ես գալիս եմ, անում եմ իմ աշխատանքն ու գնում տուն, հետո ստանում եմ կատարած աշխատանքի դիմաց վարձատրությունս, և վերջ:
Շարունակությունը` այստեղ: