Հաղորդավարուհի Մերի Շահինյանը մոտ մեկ ու կես տարի առաջ ամուսնացավ: Այսօր արդեն նա մայրիկ է, ուշադիր, հոգատար, մի քիչ անհանգիստ մայրիկ: Փոքրիկ Միքայելը գրեթե 4 ամսական է: Մայրանալուց հետո բացառիկ հարցազրույցը և որդու առաջին լուսանկարները Մերին վստահել է BlogNews-ին:)
-Մերի, որդիդ՝ Միքայելը գրեթե 4 ամսական է: Ի՞նչ է փոխվել նրա ծննդից հետո:
-Մինչ երեխայի ծնունդը անհնար է պատկերացնել այդ մեծ երջանկությունը, որը համեմված է շատ մեծ պատասխանատվությամբ և պարտականություններով: Փոքրիկի ծնունդը գլխիվայր ամեն ինչ շրջեց: Մինչ ծնող դառնալը բոլորն էլ որոշակի ծրագրեր են կազմում, սակայն պլանավորումը հեշտ է, իրագործելն է դժվար։ Օրինակ՝ ես ծրագրում էի նույն տեմպով աշխատել, և ճիշտ պլանավորման դեպքում, վստահ էի, որ մեծ փոփոխություններ չեն լինի: Բայց իրականությունն այլ է։ Փոքրիկը պահանջում է, որ ամբողջ ժամանակդ իրեն տրամադրես և, բնականաբար, ոչինչ համարժեք չէ նրան: Ու եթե կա ընտրություն՝ ինչ-որ տեղ գնալ կամ մնալ փոքրիկի հետ, դեռևս չեմ կարող ընտրություն կատարել հօգուտ ինձ: Ամուսինս՝ ևս:
-Ամուսնությունից մոտ 1 ,5 տարի հետո արդեն ունեք Միքայելին: Շատ զույգեր նախընտրում են միասին վայելել կյանքը, հետո երեխա ունենալ:
-Մենք նման խնդիր չենք ունեցել: Ես և ամուսինս շատ եք ճանապարհորդել, հիմա էլ նույնը երեքով ենք պատրաստվում անել: Փոքրիկին երբևէ չենք նայել որպես ազատության խոչընդոտ:
- Մերի, ո՞ր փուլում սկսեցիր լիովին գիտակցել, որ մայրիկ ես:
-Ամբողջ հղիության ընթացքում ես շատ զգույշ էի, այդ փուլում երջանկությունը և անհանգստությունը միախառնվում են: Երբ փոքրիկս ծնվեց, մի քանի օր մի փոքր դժվար էր: Մի խոսք կա, երբ երեխան լացում է կամ ինչ-որ բանի կարիք ունի, նրան հանգստացնում ես՝ ասելով, թե մայրիկը շուտով կգա ու բոլոր խնդիրները կլուծի, մեկ էլ հասկանում ես, որ մայրիկը դու ես :)
-Ինչպիսի՞ մայրիկ ես:
-Ես ավելի շատ կրեատիվ մամա եմ: Փորձում եմ յուրաքանչյուր գործողություն երեխայի հետ անել: Մեր օրը շատ ուրախ է սկսվում, անընդհատ շփվում ենք միմյանց հետ: Կարծում եմ՝ շատերի խնդիրն այն է, որ իրենք չեն խոսում իրենց երեխաների հետ՝ մտածելով, թե երեխան փոքր է, չի հասկանա: Ես փորձում եմ խոսել ու լսել իմ երեխային:
- Երեխայի դաստիարակության հարցում ի՞նչ սկզբունքներով ես առաջնորդվում:
- Երեխայի բնավորությունը մինչև երեք տարեկան է կազմավորվում, իսկ դաստիարակվում է ամբողջ կյանքի ընթացքում: Ինձ նախապատրաստում եմ, որ որոշակի ժամանակ անց մեր ցանկությունները կարող են և չհամընկնել: Բացի այդ՝ ես տեսակով խիստ չեմ: Ես ուզում եմ երեխայիս համար հետաքրքրությունների լայն սպեկտոր ստեղծել, որպեսզի նա կարողանա ընտրություն կատարել: Մինչ Միքայելի ծնվելը, ինչպես յուրաքանչյուր ապագա մայրիկ, «պետք է»-ների ցուցակ ունեի, այժմ ավելի ինտուիտիվ եմ շարժվում: Յուրաքանչյուր մայր հասկանում է իր երեխային: Օրինակ՝ կա կարծիք, որ երեխան չպետք է փորիկի վրա քնի: Ես գիտեմ, որ տղաս այդպես է իրեն լավ զգում և հանգիստ քնում: Մենք նորմայի մեջ չենք մտնում կամ գուցե մտնում ենք, չգիտեմ, ամեն դեպքում ես չեմ փորձում փոխել դա: Սխալ է ինչ-որ բան ստիպելը:
Նյութն ամբողջությամբ` սկզբնաղբյուր կայքում:
